Op deze foto was ik denk ik 25 jaar en voor mijn gevoel lag de wereld nog helemaal voor mij open!!! Eigenlijk zo’n mooie fase in mijn leven, ik werkte, maar kon daarnaast nog van alles doen en uitvinden wat ik leuk vond.. ook qua werk, ik werkte toen bij de ABN AMRO waar ik qua functies alle kanten op kon en dat heb ik ook gedaan…. Had ook minder verantwoordelijkheden, (nog) geen kinderen, woonde net samen met Frank (inmiddels kun je wel zeggen dat dit de liefde van mijn leven is).
Ik had toen ook geen idee wat ik wilde gaan doen als ik ouder was…
Ik ben altijd zo jaloers op al die mensen geweest die zo goed weten wat ze willen gaan doen qua werk maar ook in hun leven… Het lijkt alsof ik altijd zoekende ben….
Soms had ik ook het idee dat men destijds niet altijd snapten waarom ik altijd zoveel wisselde van baan…….misschien kwam dit door mijn onrust in mijn hoofd, volgens mijn oudste dochter heb ik ADD.. maar ergens geloof ik ook dat dit kwam omdat mij zoveel dingen leuk leek en ik die persoon was die gewoon nooit heeft geweten wat voor werk ik echt leuk vind… of me misschien ook snel verveelde:-)) ik zocht altijd toch de spanning op en houd er ook van om me te blijven ontwikkelen. Ik zou eigenlijk later geboren moeten zijn geweest, aangezien “Generatie Z” veel meer van alles willen ontdekken, ontwikkelen en niet zo vasthoudend aan (vooral) een baan… Ach ik zie me ook altijd als een “laatbloeier”! Alhoewel ik ook heel blij ben dat ik niet opgegroeid ben in een digitale wereld….
Maar ja nu ik 57 jaar ben, lijkt het soms alsof ik wat minder tijd heb om alles te ontdekken, me te ontwikkelen, ervaringen op te doen en me af te vragen hoe ik nu verder mijn leven wil gaan invullen…… Wat betreft werken ik ben nu toch weer na 1 jaar weer geswitcht van baan. Nu ik ouder ben, lijk ik wel beter te weten wat bij mij past en waar ik gelukkig van wordt, althans is dat wel zo, want waarom heb ik mijn vorige baan opgegeven voor toch weer iets anders?? Om hopelijk toch niet te snel weer te twijfelen over mijn baan heb ik vanaf 1 januari 2026 toch een combi baan. En ga ik 2 dingen doen die ik leuk vind en waar ik zelfstandiger kan gaan werken, waardoor ik ook meer mijn eigen tijd in kan gaan delen… en meer vrije tijd overhoud… want ook verhalen schrijven voor mijn website en fotograferen blijf ik leuk vinden… ook is mijn sociale leven behoorlijk belangrijk voor mij, alhoewel ik het ook heerlijk vind om tijd alleen door te brengen…….. Helaas hoor ik te veel verhalen over mensen die ziek zijn en hierdoor minder kunnen gaan doen of zelfs minder lang van de dagen kunnen genieten… wat ben ik blijk dat ik (zover ik weet) nog gezond ben en zoveel mogelijk kan doen… buiten een versleten knie om… doe ik zoveel mogelijk nog..
Dus eigenlijk lijkt het erop dat ik mijn leven gewoon invul zoals ik nu mijn leven al leid, dus ben ik dan inderdaad gelukkig met mijn leven? Natuurlijk blijven er altijd nog wensen over en ben ik zeker voor “niet uitstellen tot morgen”! Mocht ik met 1 van mijn dochters of met allebei nog een paar dagen naar het buitenland willen of naar een voorstelling, concert etc….dan probeer ik tegenwoordig dit ook meteen te gaan plannen……. Maar door de verantwoordelijkheden en kinderen (ondanks ze al volwassen zijn), kun je niet altijd alles doen wat je zou willen…. Maar ach blijven dromen is ook altijd fijn… En om een bepaald doel voor ogen te hebben blijf ik gemotiveerd….
Hopelijk blijven en kunnen jullie je leven ook zo invullen waar jullie gelukkig van worden en goed voor jullie is…. Want ik weet als geen ander dat sommige dingen je overkomen, waardoor je leven even een hele andere wending krijgt….
Liefs, Elles
Na gedoe met haar heenvlucht, een kleine aanrijding met een scooter en een gemiste vlucht (wat hun eigen schuld was) op de terugreis is de reis goed gegaan en heeft ze genoten… zoveel gezien en op verschillende plekken geweest en dat in een periode van corona waardoor zij nog het geluk heeft gehad dat het bijna overal erg rustig was… Als ik eerlijk ben, was ik ook erg jaloers.
Een van de studenten die uit het buitenland kwam, zocht een huisgenoot..via social media hoopte zij een kamergenoot te vinden. Mijn dochter reageerde meteen hierop en het contact was gelegd. Haar medestudent had namelijk een appartement gevonden, maar moest nog 2 huisgenoten vinden voordat zij het appartement konden huren.. Helaas ging dit appartement uiteindelijk niet door, zoals in veel studentensteden er is meer vraag dan aanbod en moet je er snel bij zijn… De twee meiden hielden in de tussentijd contact en waren heel fanatiek in het zoeken naar een woning… en hun inzet werd beloond want niet veel later hadden ze een appartement gevonden waar ze met z’n drieën konden gaan wonen!! 
Ze gingen samen op zoek naar een 3e huisgenootje…maar zoals veel dingen tijdens de corona via “zoom” gaat.. gingen deze gesprekken ook zo! Ze hadden via social media aangegeven dat ze op zoek waren naar een huisgenoot en binnen no-time reageerden veel studenten. Op dat moment was het nog vakantie en woonden nog veel studenten bij hun ouders vaak in het buitenland… Uit al die reactie kozen de meiden 9 andere meiden om in gesprek mee te gaan. En zo zat mijn dochter de halve dag met een lab top aan de eettafel gesprekken te voeren. Wat was het leuk om haar op deze manier te horen praten. Het leek wel of ze een sollicitatie gesprek aan het afnemen was, stelde de juiste vragen om iets meer over iemand te weten te komen. Uiteindelijk heeft ze samen met haar studiegenoot iemand gevonden waarvan ze dachten dat zij een geschikte huisgenoot zou zijn..
Op zulke momenten realiseer je des te meer dat ze echt volwassen aan het worden is! En besef je ook, ja het is heel cliché, maar wat vliegt de tijd voorbij! Waar is dat mooie, rustige, lieve, slimme, voorzichtige meisje gebleven? Blijkbaar verandert in een jonge mooie, volwassen, steeds zeker wordende, ondernemende, zelfstandige, slimme, idealistische vrouw!!! 
Gelukkig wilde ze wel dat ik mee ging om de woning samen met haar te gaan bekijken. Aangezien de andere twee huisgenoten nog in het buitenland verbleven, konden zij niet meegaan.. en moesten ze vertrouwen op onze bevindingen en meningen. De verhuurder bleek een aardige en betrouwbare man te zijn en het appartement zag er mooi, netjes, groot en verzorgd uit. Het belangrijkste was alleen dat mijn dochter het leuk en geschikt vond. Maar aan haar enthousiasme zag ik dat dit de plek ging worden waar ze zou gaan wonen… 
Inmiddels woont ze daar nu ruim 3 maanden met heel veel plezier en vindt het ook helemaal geweldig met haar twee andere huisgenoten. Ze hebben een goede klik met elkaar. In de tussentijd heeft moeders last van een “empty nest syndrome”! Jeetje nooit gedacht dat het toch wel heel erg wennen is als 1 van je 2 kinderen het huis uit is.. de hele vibe verandert hier in huis. En laat nu net de oudste ook een behoorlijke kwebbel te zijn net als ik! Dus als zij thuis kwam vertelde ze vaak wat ze die dag allemaal had meegemaakt en had gedaan.. op zulke momenten realiseer je je niet echt hoe waardevol dit is ……Maar zoals ze zeggen je gaat iets pas missen als het er niet meer is:-) 
Maar gelukkig hebben we nog veel contact via whats app, face time en bellen we regelmatig. Vaak vraagt ze of ik haar kan bellen omdat ze dan toch nog mental support nodig heeft. Want ja het studenten leven is erg leuk, maar er wordt ook wel veel van je gevraagd!!! Ondanks alles blijft het dan toch je kind en heeft ze je toch nog nodig…. En ik geef toe dat geeft mij ook weer een voldaan gevoel! 
Zelf ben ik weg van tussen jassen.. zeker als deze lekker zacht zijn. Vaak is het tijdens het begin van de herfst nog te warm om je winterjas aan te doen, maar weer te koud om zonder jas of met je dunne (zomer) jas naar buiten te gaan, zeker in de ochtend. Een goede alternatief is dan een tussen jas. Je hebt mooie mantel jassen, overhemd jassen, fluffy jassen, vest jassen.. Dit seizoen zul je veel lichte kleuren gaan zien, met name witte, beige, taupe, bruine tinten. Maar ook de kleuren, zwart, donkerblauw, grijs en antraciet blijf je gewoon zien.. 
Dit seizoen zul je ook veel stoere chelsea boots gaan zien, deze kun je dragen met een skinny jeans, jurk, rok maar ook onder een wat wijdere jeans. Vooral in lichte kleuren zul je deze boots veel gaan zien. Ook de naturel aarde tinten blijven populair. Ondanks de vaak wat grovere zool, vind ik ze toch vrouwelijk, stoer en echt een street style item.. En wat ook belangrijk is, ze lopen heerlijk. In het begin zal het even wennen zijn om ze aan te krijgen. Maar door de elastieken zijkanten rekt dit steeds meer uit en wordt de laars zelf ook wat soepeler. Als je dit toch een gedoe vindt, hebben een aantal van deze boots ook een rits.. 
Een kleur die je deze herfst/winter ook nog steeds zult zien is de kleur lila. Zelf vind ik dit een prachtige kleur en doet me ook aan bloemen denken. Deze kleur is mooi te combineren met grijs, zwart, paars tinten blauw, wit….. Zelf heb ik veel grijs-, zwart-, beige- en wit tinten in mijn kledingkast liggen. Maar omdat ik toch ook wat meer kleur in mijn kast wil hebben, ben ik toch ook voor een lila trui gegaan en heb er zeker geen spijt van. 
Een item dat je dit seizoen ook weer meer ziet is het gilet… een van mijn favoriete kledingstukken. Vroeger had ik wat gilets in mijn kast hangen. Ik droeg ze onder een colbert jas of met een col truitje of met een blouse of als het warm was, had ik er alleen een tanktop onder… Een paar jaar geleden heb ik al mijn gilets weg gedaan. Dit omdat ik ze al een tijd niet meer aan had gedaan en omdat ik (helaas) wat ouder ben geworden en hierdoor veel van deze gilets niet meer pasten. Iets wat meerder van jullie zullen herkennen:-( Ondanks dit heb ik dit jaar er toch weer 1 aangeschaft. Dit is echt een toevoeging van mijn garderobe, ik kan deze op zoveel manieren dragen. 
Wist je dat de puffer jas zo rond 1940 is bedacht door een businessman die bijna door onderkoeling overleed terwijl hij aan het zeilen was? De jas die hij toen droeg was niet warm genoeg en liet veel wind door. Daarom bedacht hij het puffer jas, een gestikte jas met veren zodat hij lekker warm op de zeilboot kon zonder direct ziek te worden of onderkoeld te raken… 
Het puffer jack was in de jaren 80 in verschillende modellen terug bij de jeugd in Milaan waar het een trend was. In de jaren 90 was het een echte ‘stoere jas’ die veel gedragen werden door rappers… en nu zul je hem ook veel gaan zien in het straatbeeld… Vooral in lichte kleuren, wit, offwhite, beige, sand… maar donkere kleuren zullen er altijd zijn. Zelf vind ik een lichte kleur erg mooi, maar ook besmettelijk, zeker met een hond. Die als ik hem uitlaat het zo leuk vindt om tegen je op te springen! 
Ik vind het altijd erg leuk om me hiermee bezig te houden..om uit te zoeken wat we dit voorjaar veel zullen gaan zien, vaak maak ik ook verschillende mood boards om het visueel te maken en dan te bedenken hoe ik het op mijn web blog wil gaan presenteren! …… maar het wordt me waarschijnlijk ook makkelijker gemaakt omdat ik in een kledingzaak werk. Deze keer was het extra leuk omdat ik ook een Photo shoot had ingepland. Deze shoot is dankzij 
Ik kan me alleen ook heel goed voorstellen dat dit je helemaal niet interesseert of dat je het lastig vindt om de juiste kleuren te zoeken die bij je passen of die je goed kan matchen met kleding die je al in je kast hebt hangen of de juiste pasvorm van bepaalde kleding te vinden, die nu bij je passen… ik merk nu ik ouder word (ja ik ontkom er ook niet aan) dat mijn hele lichaam verandert… en dat sommige kledingstukken niet zo geschikt meer zijn voor mijn leeftijd!! Ik weet je moet aantrekken wat je leuk vindt, alleen vind ik persoonlijk ook dat je een beetje rekening moet houden met wat je nog wel en niet kan aandoen… ik zou nu niet meer een superstrak truitje aandoen… mijn buik is helaas niet meer zo strak als vroeger! Ik houd ervan als ik er nog wel een beetje gekleed uitzie!! 
